Voor het eerst in tien jaar stond, in competitieverband, de derby tussen VVW en Strandvogels weer eens op het programma. Beide ploegen hebben afgesproken de derby’s op zaterdagavond te spelen om zo meer publiek te trekken. Bovendien krijgt de wedstrijd op avond toch nog even net meer een bijzonder tintje. Tel daarbij op dat het veld in Wervershoof prima bespeelbaar was en dat het, voor herfstbegrippen, uitstekende weer was en alle ingrediënten waren aanwezig voor een geweldige derby. Maar helaas kwam het in behoorlijke aantallen toegestroomde publiek uit Onderdijk en Wervershoof bedrogen uit. Het spel van beide ploegen was de hele wedstrijd niet best en veel gevaar voor de doelen was er ook niet. Het enige was dat het lang spannend was, maar daar is het ook wel zo’n beetje mee gezegd.
Zoals de wedstrijd begon, zo bleef ie ook, rommelig. Het was dan ook niet heel vreemd dat de eerste goal ontstond na een foutje. Na een kwartier spelen bleef de bal na een voorzet liggen, Niek Broersen kreeg ‘m niet weg en de spits van VVW schoot de bal vervolgens hard en zuiver in de hoek.
Strandvogels slaagde er in eerste instantie weinig in om ook voor het VVW-doel te komen, maar naarmate de eerste helft vorderde ging dat wat beter. Maar echte kansen bleven uit, tot de 35e minuut. Toen kwam Dawid Zerek uitstekend door en gaf een prima voorzet. Voor het doel stond Jordy Weel vrij, kon redelijk ongehinderd inkoppen maar de bal ging helaas toch nog ruim naast. Voor rust was er ook nog een kans voor Bryan Broedersz na een half weggewerkte corner. Zijn schot had de juiste snelheid en richting, maar helaas werd de bal geblokt.
Trainer Martin Glim was in de rust uiteraard verre van tevreden. Zeker in een derby moet je als speler het gras opvreten en dat gebeurde in zijn ogen veel te weinig en daar had hij zeker een punt. Na rust was het spel echter weer rommelig, ook van VVW-kant. De bal ging veelvuldig de lucht in terwijl beide ploegen het daar toch niet echt van moeten hebben volgens mij. Ook de tweede goal, die viel na een uur spelen, was er weer eentje die een beetje uit de lucht kwam vallen. De doelpuntenmaker van VVW schoot de bal in met zijn scheenbeen, maar daardoor stond Edwin Hoogland wel op het verkeerde been en was kansloos.
Daarbij was hij al niet meer fit, kort na deze goal kwam Jorrit Kaarsemaker voor hem in het veld. Die zorgde niet lang daarna nog met een schitterende showduik dat een lob van VVW onschadelijk werd gemaakt. Dat was tenminste een momentje dat voor enige positieve opwinding zorgde bij het Strandvogelspubliek.

De “harde kern” van Strandvogels zorgde nog voor wat extra sfeer op het sportpark in Wervershoof, aan hen lag het zeker niet.
Datzelfde publiek had even later een doelpunt moeten kunnen begroeten trouwens. Jordy Weel brak door, omspeelde een VVW-er en gaf de bal vervolgens keurig breed. Aan de andere kant stond de net ingevallen Aleks Zerek op de goede plek, maar hij raakte de bal totaal verkeerd. Dit had de 2-1 moeten zijn en dan had het nog een leuke slotfase kunnen worden. Maar de kans ging dus verloren, net zoals even later bij een veel lastigere mogelijkheid voor Tigo Harder.
Ook na de derby blijft Strandvogels dus op twee punten staan, met een bezoek van de gedoodverfde kampioenskandidaat Spartanen in het vooruitzicht. Dat wordt weer een zware klus, maar in de Eredivisie bleek maar weer eens dat verrassingen best vaak voorkomen.