Ze zeggen vaak dat een kampioen ook slechte wedstrijden wint. Wat dat betreft zit Strandvogels na de wedstrijd tegen Kwiek ’78 dan op rozen. Want de ploeg speelde waarschijnlijk de slechtste wedstrijd van het seizoen maar won wel. Was dat dan alleen maar geluk? Nee, dat niet, het waren ook de kwaliteiten van keeper Edwin Hoogland die Strandvogels in het spoor van koploper Dynamo hielden.
Al vrij snel na de aftrap moest hij in actie komen bij een hard schot van de gasten, maar een heel lastig karwei was dit nog niet.
Dit had wel een waarschuwingsschot moeten zijn voor de spelers van Strandvogels maar helaas kwam dat niet zo op hen over. De opbouw was matig en traag, op het middenveld werd te vaak balverlies geleden en de spitsen konden de diepe ballen meestal niet belopen. Er kwamen wel wat kansjes, zoals voor Mitch Hofland en Dawid Zerek, maar echt overtuigend was het allemaal niet.
En aan de andere kant bleek de dit seizoen zo solide defensie ook niet meer zo goed afgesloten als een Zwitserse kluis. Iedere aanval van Kwiek ’78 leek wel gevaarlijk, in ieder geval dreigend.
Het was dan ook niet vreemd dat de bezoekers na ongeveer een kwartier de leiding namen. De defensie van Strandvogels werd uitgespeeld en ook Edwin Hoogland was kansloos.
Nog altijd was dit niet echt een teken voor Strandvogels om er een schepje bovenop te doen. Te vaak werden op felheid duels verloren en aanvallend kon ook geen vuist gemaakt worden.
Na ruim een halfuur spelen gingen de Vogels eindelijk wat meer druk zetten. Dat had al vrij snel succes al was het niet een vlot lopende aanval die leidde tot de gelijkmaker. Het was Bryan Broedersz die van ver de keeper van Kwiek ’78 verschalkte.
De 1-1 stand bleef tot de rust op het scorebord staan en daar mocht Strandvogels gek genoeg het meest blij mee zijn. Gek genoeg, want voor aanvang van de wedstrijden zat er toch echt een gapend gat van 17 punten tussen beide ploegen, in het voordeel van Strandvogels.
In de rust werden bij Strandvogels twee wissels doorgevoerd en werd het systeem aangepast. Met drie aanvallers zou geprobeerd worden de gasten meer onder druk te zetten, maar dit plan slaagde maar beperkt.
Weer was het Kwiek ’78 dat de eerste kans kreeg, Edwin Hoogland kon de bal maar net naast tikken. En in het vervolg van de tweede helft moest de keeper van de Vogels nog diverse keren handelend optreden, wat hem steeds uitstekend af ging. Aan de andere kant creëerde Strandvogels sporadisch ook wel kansen, maar in aantal kreeg Kwiek ’78 er meer.
De gasten deden er echter gelukkig niets mee en/of vonden een geweldig keepende Edwin Hoogland op hun weg. Hoe meer de tijd verstreek, hoe meer het er op leek dat Strandvogels gevoelig puntverlies ging lijden.
En wat het ergste nog was, dat puntverlies zou meer dan terecht zijn geweest. Maar in de laatste minuut van de officiële speeltijd kwam dan toch nog de verlossende goal. Niet nadat Daan Woudenberg aan de andere kant overigens bijna zijn eigen keeper had gepasseerd met een achterwaartse kopbal. Maar dit liep goed af en daarom werd het niet 1-2 maar even later 2-1. Het was Jordy Weel die in een overvol strafschopgebied hard en laag uithaalde en de bal in de hoek zag gaan.
Dit zorgde voor een explosie van vreugde, zelfs Edwin Hoogland maakte helemaal de oversteek om zich bij zijn feestende ploeggenoten te voegen. Maar als er iemand recht had op een feestje dan was hij het ook wel.
Kwiek ’78 was hierdoor geknakt en kwam in blessuretijd niet meer in scoringspositie. En ik weet dat ze er nu niets aan hebben, maar spelend op deze wijze lijkt klassebehoud mij geen probleem.
Hopelijk zet Kwiek ’78 het goede spel volgende week voort, want dan spelen zij tegen koploper en concurrent van Strandvogels Dynamo. De Vogels zelf gaan weer naar Hoorn, nu om tegen HSV Sport 1889 te spelen.