Strandvogels is er niet in geslaagd voor de tweede keer dit seizoen de koploper pootje te lichten. Waar eerder in Hoogkarspel Spirit ’30 nog werd verrast, werd in De Rijp van de gelijknamige thuisploeg verloren. Een nederlaag die vooral te wijten was aan een hele matige eerste helft.
De Rijp had zich dit seizoen laten zien als een hele stugge ploeg die maar zelden tegendoelpunten krijgt. Maar op een uitschieter tegen SEW (2-8 winst) na ook niet direct een doelpuntenmachine. En omdat Strandvogels ook matig aan de wedstrijd begon, was er in de beginfase niet zoveel te genieten. Tegenvaller voor Strandvogels was dat Matthijs Huisman al snel naar de kant moest. Hij had zich in de warming-up verstapt en het bleek toch niet te gaan. Tom Bakker kwam voor hem in de ploeg en speelde overigens een prima wedstrijd. In de eerste helft vlagde ik aan de kant van de dug-outs en waande me af en toe tientallen jaren terug in de tijd. De trainer van De Rijp had namelijk bijna dezelfde stem van schuurpapier als mijn voormalige trainer Siemen Pennekamp. Maar goed, terug naar de wedstrijd. Naarmate de eerste helft vorderde, kwam de thuisploeg tot wat kansjes. Aan de zijde van Strandvogels waren die er bijna niet. De Vogels zaten heus niet zwaar in de verdrukking, maar van echt gevaar stichten kwam weinig terecht. Na ruim een halfuur spelen had het publiek dan eindelijk wat te juichen, het thuispubliek dan. Strandvogels verdedigde niet scherp genoeg en daarvan profiteerde de thuisploeg. Een prima voorzet vanaf de rechterkant werd door de spits al even prima binnengekopt. Strandvogels had weer langszij kunnen komen als een overtreding op Tim Broersen bestraft was met een penalty. De scheidsrechter zag echter geen overtreding in het hooggeheven been van een speler van De Rijp en liet doorspelen. Het werd dus niet gelijk, maar voor rust zelfs nog 2-0. Weer was het verdedigen niet doortastend genoeg en zodoende ging de thuisploeg aan de ranja met een comfortabele voorsprong.
Het moest anders, dat was wel duidelijk. En dus kwam Gerald Broedersz in de ploeg voor Jan Ruiter en werd Tim Broersen naar voren geschoven. En het werkte, er stond nu een heel ander Strandvogels op het veld. Een ploeg die pech had dat het na twee minuten spelen niet op 2-1 kwam, omdat de bal na een schot op de lat kwam en niet net daaronder. Maar de intenties waren duidelijk en na zo’n tien minuten spelen viel de toen ook wel verwachte aansluitingstreffer. En wat voor eentje, een goal van grote klasse. De assist van Bryan Broedersz was al perfect, maar hoe Tim Broersen het afmaakte, dat was Bergkampiaans. Even aannemen en daarna in een soepele beweging de bal met een lobje over de keeper schieten. Doelpunten als deze zie je niet zo vaak op dit niveau.
De Rijp was in meerdere opzichten onder de indruk en Strandvogels wilde graag doordrukken om de gelijkmaker te forceren. Maar na een tijdje ebde het offensief van de Vogels weg en nam De Rijp de wedstrijd weer in handen. Strandvogels moest achterin wat meer risico’s nemen en ongeveer een kwartier voor tijd profiteerde De Rijp daarvan en maakte 3-1.
Daarmee was de wedstrijd eigenlijk wel gespeeld, de 4-1 een aantal minuten voor tijd was er alleen nog voor de statistieken.
In principe geen man overboord, op bezoek bij de koploper geen punten halen is geen schande. Al was het natuurlijk leuk geweest als Strandvogels de stunt uit Hoogkarspel had kunnen herhalen. Dat lukte niet, dus nu zullen volgende week weer punten gehaald moeten worden in het buurdorp van Hoogkarspel. Want komende zondag is Woudia de tegenstander, een ploeg die op gelijke hoogte staat met de Vogels.