Vorige week deed Strandvogels zeer goede zaken door met 1-3 te winnen van concurrent Dynamo. Het was ook meteen de eerste overwinning van het kalenderjaar en dat gaf de (Onderdijker voetbal)burger moed.
Daarom was het voor mij onbegrijpelijk dat er in het thuisduel tegen Kwiek ’78 werd gespeeld zoals er werd gespeeld. Vorige week in Ursem was Strandvogels eerst ook nog niet in goeden doen, maar liet het in de tweede helft zien met het nodige gif in het spel een direct concurrent de baas te kunnen zijn. Van dat gif was tegen Kwiek ’78 weinig te zien, nu helaas in beide helften. Tel daarbij op veel onnodig balverlies en te gehaast op zoek gaan naar de gelijkmaker tegen tien tegenstanders en dan kun je zomaar flink het schip in gaan en dat gebeurde dus ook.
Zoals zo vaak bij wedstrijden tussen Strandvogels en Kwiek ’78 ging het in de eerste fase van de wedstrijd gelijk op. Het spel was redelijk verzorgd, maar beide ploegen kwamen niet tot echt goede mogelijkheden.
Dat duurde bijna een halfuur, toen werd Strandvogels wat sterker.
Nadat de ploeg twee keer eerder in kansrijke positie was teruggefloten wegens buitenspel, kreeg Tim Broersen nu wel de zegen van de scheidsrechter, ondanks dat er weer gevlagd werd. Alleen voor de keeper produceerde hij echter een heel matig schot, de bal ging ruim naast. In die fase kregen ook de broers Dawid en Aleks Zerek kansen, het Onderdijker publiek ging er dus maar eens goed voor zitten (d.w.z. staan, want Strandvogels beschikt over uitsluitend sta-tribunes…).
Maar waar een Onderdijker doelpunt in de lucht hing, viel ie aan de andere kant. De buitenspelval werd simpel omspeeld en voor Edwin Hoogland was er toen ook geen redden meer aan.
De bezoekers namen het initiatief daarna wat meer over en Edwin Hoogland moest wat vaker in actie komen.
In de slotseconden van de eerste helft kwam Strandvogels nog goed weg toen Kwiek ’78 na een half afgeslagen corner keihard van afstand op de paal schoot.
Bij rust keek Strandvogels zodoende tegen een 0-1 achterstand aan, net zoals vorige week in Ursem.
In Ursem kwam er in de tweede helft een ander Strandvogels uit de kleedkamer, deze keer helaas niet. Er werd ontzettend veel balverlies geleden, onder andere omdat vaak te snel voor de bal in de diepte werd gekozen. Kwiek ’78 loerde ondertussen op de counter en was daarmee succesvol in de 64e minuut.
Dan is er nog een halfuur te spelen, dus nog tijd genoeg om de schade te herstellen. En als er dan niet veel later ook nog een tegenstander mag inrukken met zijn tweede gele kaart, dan liggen er toch nog wel mogelijkheden.
Helemaal als je met nog meer dan kwartier spelen mag aanleggen vanaf 11 meter. Tim Broersen benutte de strafschop nu direct in één keer, dus Strandvogels kon op jacht naar de gelijkmaker.
Dat deed het echter veel te gehaast en al snel liep de ploeg in het mes. In de 80e minuut maakte het tiental van Kwiek ’78 1-3 en daarmee kreeg het geloof bij Strandvogels een gevoelige tik.
Ik kan eigenlijk wel zeggen de definitieve nekslag, want daarna was de kans op een treffer van de bezoekers groter dan van Strandvogels.
En die treffer kwam er ook nog, in de allerlaatste seconden. Wel was de bal over de achterlijn geweest, maar de scheidsrechter, die ik verder prima vond fluiten, besloot mijn vlagsignaal te negeren. Waarschijnlijk omdat ik niet helemaal op de achterlijn stond, maar ook vanaf de positie waar ik stond was goed te zien dat de bal de lijn gepasseerd was.
Maar goed, 1-3, of 1-4, het maakte allemaal weinig uit. Strandvogels heeft de kans laten liggen om nog een directe concurrent op achterstand te zetten en is weer een plekje gezakt op de ranglijst.
Volgende week wacht een uitwedstrijd tegen weer een directe concurrent, Ilpendam. Die ploeg won deze zondag toch wel verrassend met 0-1 bij Rood Wit Zaanstad en is Strandvogels daarom tot op twee punten genaderd.