Tegenstander KGB weet al een paar weken dat het volgend seizoen in de 4e klasse zal spelen. Maar als ik Strandvogels deze middag zag spelen, dan zou ik bijna denken dat ook de spelers van Strandvogels zich al hebben neergelegd bij een degradatie. Terwijl er toch echt nog een nacompetitie volgt waarin slechts twee overwinningen nodig zijn om nog een jaar in de 3e klasse te mogen spelen. Wat mij betreft een uitgelezen kans, maar dan moet je de wedstrijden in de reguliere competitie wel beschouwen als voorbereiding op dat wat nog gaat komen. Dat mislukte tegen KGB in ieder geval faliekant, er was bij Strandvogels van enige beleving maar weinig te zien.
Strandvogels begon nog wel vrij aardig aan de wedstrijd en bepaalde, zoals vooraf ook wel verwacht, grotendeels het spel. De bal ging redelijk rond en af en toe werd de aanval gezocht.
Heel soms was er een versnelling in het combinatiespel te zien en meteen kwam er dan ruimte. Dat gebeurde bijvoorbeeld in de 14e minuut en het was toen ook raak. Bryan Broedersz werd helemaal vrij gespeeld en gaf een goede voorzet. Voor het doel wist Tim Broersen de bal niet te raken, maar belemmerde wel het zicht van de keeper waardoor die de bal in eigen doel werkte.
Hoewel deze aanval aantoonde dat dit de weg tot succes was, volgden er nog maar weinig van dit soort aanvallen. Er kwamen nog wel een paar kansjes, maar het tempo lag meestal veel te laag om KGB echt te verontrusten.
Verder vielen me in deze fase veel hakjes en overstapjes op die zelden succesvol waren. Het niveau van Strandvogels zakte steeds verder weg en daarvan profiteerde KGB in de 27e minuut. Tot het rustsignaal van de matig fluitende scheidsrechter gebeurde er weinig opwindends meer op het veld.
Na rust hoop je dan dat de spelers zich willen revancheren voor zo’n matig optreden in de eerste helft, maar helaas. Het was juist KGB dat steeds beter in de wedstrijd kwam en ook de beste kansen kreeg.
Maar onder andere door een bal van KGB op de paal bleef de score ongewijzigd.
Tot de 62e minuut toen Jordy Weel Tim Broersen de diepte in stuurde. Hij omspeelde keurig de keeper en schoof daarna de bal beheerst in het doel. Eerlijk gezegd was deze voorsprong op dat moment tegen de verhouding in. Strandvogels had de wedstrijd vijf minuten later bijna al beslist ook, maar de kopbal van Rowin de Wit na een corner ging over.
Een paar minuten later zorgde Edwin Hoogland er met een geweldige redding voor dat de voorsprong in stand bleef.
Een kwartier voor tijd was echter ook hij kansloos en maakte KGB alsnog gelijk. In mijn ogen onterecht omdat een speler van de Bovenkarspelse ploeg buitenspel stond. Maar nadat de scheidsrechter ongeveer 30 keer nee had geroepen heb ik de vlag maar naar beneden gedaan. Hierna kreeg KGB nog een kans op de overwinning, maar dat leed bleef Strandvogels bespaard. Sterker nog, de ploeg kreeg zelf twee grote mogelijkheden om de overwinning in de wacht te slepen. Eerst lukte het Jordy Weel niet de bal in het doel te krijgen en even later had Bram Koomen pech toen de bal, na zijn vlammende schot, via de paal het veld weer in ging.
Ook een kopbal van Tigo Harder haalde het doel net niet, de bal werd op de lijn door een speler van de bezoekers weggewerkt.
In deze wedstrijd, en in afgelopen weken eigenlijk ook niet, heeft Strandvogels bepaald nog niet de vorm getoond die nodig zal zijn om de nacompetitie te overleven. Er resteert nog één duel tegen DWOW om die vorm er een beetje in te krijgen. Daarna volgen (hopelijk) twee wedstrijden waarin het erop of er onder gaat worden.